ارزیابی فاکتورهای التهابی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو و وابستگان درجه اول آنها

اهداف: التهاب مزمن در روند پاتوژنز دیابت نوع دو دخیل می باشد. دخالت عوامل ژنتیکی منجر به افزایش خطر ابتلا به این اختلال متابولیکی در وابستگان درجه اول افراد دیابتی می شود.هدف از این مطالعه بررسی اهمیت التهاب در پیشرفت بیماری دیابت نوع دو در بیماران دیابتی و برادران و خواهران آنها می باشد. روش تحقیق: سن، جنس و شاخص توده بدنی (bmi)27 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو (9 مرد/18 زن با میانگین سنی 76/6 +-48/48 وbmi 85/3+65/28 ) 28 برادر و خواهر بیمار دیابتی (14 مرد/14 زن با میانگین سنی 11/7 +- 54/44 وbmi 87/5+-65/30) و 27 فرد سالم بدون سابقه خانوادگی (15 مرد/12 زن با میانگین سنی 95/7 +- 87/44 و bmi 38/4 +_ 80/28 ) مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه: سطوح پلاسمایی hs-cpr و فیبرینوژن در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو بطور معنی داری بیشتر از برادران و خواهران افراد دیابتی (45/2346 +_ 78/4940 و 32/1998 +_50/3597 نانوگرم بر میلی لیتر، 023/0+= p; 29/140 +_ 68/492 و 94/87 +_3/330 میلی گرم بر دسی لیتر، 023/0=p ، بترتیب) و افراد سالم (92/1774 +_ 20/2336 نانوگرم بر میلی لیتر، 0001/0=p ; 01/76 +_40/216 میلی گرم بر دسی لیتر، 0001/0=p ( بود. همچنین سطوح hs-cpr و فیبرینوژن بطور معنی داری در گروه وابسته بیشتر از گروه کنترل بود. غلظت ?-tnf و 6-il در افراد بیمار بطور معنی داری بیشتر از وابستگان آنها ( 39/43 +_95/238 و 78/30 +_ 25/152 پیکوگرم بر میلی لیتر، 0001/0=p ; 20/22 +_73/22 و 77/7 +_ 20/11 پیکوگرم بر میلی لیتر، 0001/0=p ، بترتیب) و افراد سالم (39/43 +_ 95/238 و 53/26 +_ 75/46 پیکوگرم بر میلی لیتر، 00001/0=p ; 20/22+_ 73/22 و 33/2 +_ 86/3 پیکوگرم بر دسی لیتر، 0001/0=p ، بترتیب)بود. همچنین مقادیر این دو فاکتور در افراد وابسته بطور معنی داری بیشتر از افراد سالم بود ( 0001/0=p و 049/0 ، بترتیب). بحث: وابستگان درجه اول افراد دیابتی نسبت به افراد معمولی خطر بالایی از ابتلا به دیابت را دارند.مقادیر غیر نرمال سیتوکین ها در این افراد نشان دهنده نقش عمده التهاب در پیشرفت بیماری دیابت از طریق اختلال اندوتلیال می باشد.